کد مطلب:109186 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111

نامه 026-به یکی از ماموران زکات












[صفحه 303]

رساله الامانه دستور می دهم او را به پرهیزگاری خداوند در پوشیدگیهای امر او و پنهانیهای كردار او جائیكه نیست گواهی جز او و نه نگهبانی جز او و دستور می دهم او را به اینكه عمل نكند به چیزی از اطاعت خداوند در آنچه آشكار است پس مخالفت كند به سوی غیر او در آنچه پنهان داشته و هر كس دوگونه نشد پنهان و آشكار او و كار او و گفتار او به تحقیق ادا كرده امانت را و خالص گرانید و عبادت را و دستور می دهم او را بر اینكه بر خلاف میلشان با آنها روبرو نشود و دروغ نگوید با ایشان و رو برنگرداند از آنها به جهت برتری جستن بسبب حكومت كردن بر آنها زیرا آنان برادرانند در دین و یاری دهندگانند بر بیرون آوردن حق ها و برای تو در این صدقه بهره ایست ثابت و حقی است آشكار و شریكانی داری از درویشان و ناتوانان نیازمند و ما حق تو را تمام می پردازیم تو (نیز) حق آنها را تمام بپرداز وگرنه تو از بیشترین مردم هستی از نظر دشمن در روز قیامت و بدا به حال كسی كه دشمن او نزد خدا بی چیزان و بیچارگان و سئوال كنندگان و دفع شدگان و وام دار و مسافران درمانده اند و هر كس خوار دارد امانت را و چرا كند در خیانت و پاك نساخت نفس خود و دین خود را از آن پس

به حقیقت فرودآورده به نفس خود در دنیا خواری و رسوائی را و او در آخرت خوارتر و رسواتر است و به راستی بزرگترین خیانت خیانت به امت است و زشتترین خیانت خیانت به پیشوایان امت است والسلام


صفحه 303.